Rruga për në fshatin Debcë të Karadakut të Preshevës. Në këto lagje dikur kanë jetuar qindra familje. Gjatë luftës së Kosovës shumë janë shpërngulur, një pjesë e tyre janë kthyer dhe jetojnë aty.<br /><br />Të kthyer me fytyrë nga Gjilani i Kosovës.<br /><br />Zeqirija Rashiti, është një nga banorët që bashkë me disa familje jetojnë në linjën kufitare. Me bagëti dhe në egërsinë e motit e shkrepave të malit shpresat ua kanë nxitur komentet e politikës nga Prishtina për bashkim me Kosovën. Trojet e tyre nuk i braktisin dhe luten që një marrëveshje politikë Serbi-Kosovë të nis akrepat e orës së ndaluar për ta.<br /><br />Presheva është vendbanimi me numrin më të madh të shqiptarëve në Serbi. Dyqane, lokale shërbyese dhe pak prodhim ndodh në këtë vend. Ata shpesh kanë qenë peng i politikave larg dhe afër tyre. Një pjesë këtu kthehen vetëm në verë nga Perëndimi pasi kush ka rastin e braktisë këtë zonë.<br /><br />Në Kuvendin Komunal të Preshevës, thonë se ekziston shumë paqartësi për atë që do të ndodh. Papunësia shkon tek 70 për qind.<br /><br />Sami Salihu, kryesues i parlamentit lokal, thotë se shqiptarët duan bashkim, por ajo që dihet tani është e vakët. Shqiptarët këtu nuk e ndjejnë vetën si pjesë të Serbisë.<br /><br />Në fshatin Debcë ku gjithçka duket e ndarë, rruga i ndanë Kosovën dhe Serbinë. Këtu edhe fqinjët gjysma janë nga Kosova e gjysma nga Serbia, pavarësisht se ndodhen në një lagje. Tokën dhe adresat nuk i ndryshojnë dot, por shpresojnë se mund ta ndryshojnë fatin e tyre.<br /><br />Derisa politika të dakordohet në Bruksel, banorët e Debcës që të vetmin element nga civilizimi kanë energjinë elektrike, duan një jetë më të mirë për fëmijët e tyre, e nëse jo të paktën një rrugë me asfalt.<br /><br />Tv Klan
