Στίχοι: Ελένη Γιαννατσούλια<br />Μουσική: Πάνος Καπίρης<br /><br />Σκηνοθεσία: Γιάννης Παπαδάκος<br /><br />Ενορχήστρωση - Programming: Αποστόλης Μαλλιάς<br />Κιθάρες: Φοίβος Ζαχαρόπουλος<br />Μπάσο: Σπύρος Βαρδακαστάνης<br />Κανονάκι - Έγχορδα: Παναγιώτης Αϊβαζίδης<br />Φωνητικά: Αθηνά Βέρμη, Αποστόλης Μαλλιάς<br />Μίξη: Αποστόλης Μαλλιάς BK studios<br />Mastering: Μπάμπης Μπίρης BK studios<br /><br /><br />LYRICS:<br /><br />Κλειδώνω, βγαίνω, όπου βγει πηγαίνω<br />και γνωρίζω κόσμο, παίζω γενικά<br />Κάποτε σε ψάχνω, τρένο μεθυσμένο<br />στα προάστια σου τα δυτικά..<br /><br />Πραγματικά, θέλω πάλι να σε δω<br />πως μου λείπεις να σου πω<br />με έχουν κάψει μνήμες κι αναμνηστικά<br />πραγματικά..<br />Πραγματικά, είσαι αρρώστια τελικά,<br />μα αν το δούμε λογικά..<br />πιο καλά να σ' αγαπώ από μακριά<br /><br />Τελειώνει η μπάντα, φεύγουν οι θαμώνες<br />χάνομαι στης νύχτα τα ερημικά<br />Γίνονται σκιά μου στίχοι και εικόνες<br />λόγια σου μεγάλα, θεατρικά..<br /><br />Πραγματικά, θέλω πάλι να σε δω<br />πως μου λείπεις να σου πω<br />με έχουν κάψει μνήμες κι αναμνηστικά<br />πραγματικά..<br />Πραγματικά, είσαι αρρώστια τελικά,<br />μα αν το δούμε λογικά..<br />πιο καλά να σ' αγαπώ από μακριά<br /><br />Εμείς οι δυο πραγματικά, δεν το 'χαμε το αύριο<br />ήταν θολοί οι προορισμοί, το κύμα ήταν άγριο<br />Δεν έβλεπες τα χρώματα, μιλούσες για αποχρώσεις<br />στον εαυτό μου βιάστηκες τα λάθη να χρεώσεις<br />Μα για να μην ξεχνιόμαστε, εσύ μ' άφησες να φύγω<br />γι' αυτό όσα σου νοστάλγησα, αναπότρεπτα τα πνίγω..<br />Έχει κι ο έρωτας κανόνες λογικής..<br />για λίγο τάραξες τη λίμνη μιας ζωής μοναχικής<br />Δε με σκοτώνει, αυτό που με πληγώνει<br />σαν τη φωτιά αυτός ο άνεμος θα δεις, με δυναμώνει<br />Σε διαδρομή που τελειώνει, σύννεφο θα 'σαι από σκόνη<br />στα κλειδωμένα συρτάρια μου χαρτί που παλιώνει<br />Δε γράφω τέλεια τραγούδια, όπως είπες με ειρώνεια<br />Μα πάντα ο επίλογος μου γράφει ιστορία<br />και όσα είπα, δεν τα είπα εγωιστικά<br />Το να μη γυρίσεις, το εννοούσα πραγματικά<br />Ναι. Πραγματικά..<br /><br />Πραγματικά, θέλω πάλι να σε δω<br />πως μου λείπεις να σου πω<br />με έχουν κάψει μνήμες κι αναμνηστικά<br />πραγματικά..<br />Πραγματικά, είσαι αρρώστια τελικά,<br />μα αν το δούμε λογικά..<br />πιο καλά να σ' αγαπώ από μακριά
