Στίχοι - Μουσική: Δημήτρης Σαμόλης<br />Ενορχήστρωση - Παραγωγή: Nick Ottomo Angloupas<br /><br />Σκηνοθεσία: Γιώργος Μπενιουδάκης<br /><br />Ιδέα - καλλιτεχνική επιμέλεια: Δημήτρης Σαμόλης<br />Κινησιολογία: Ρούλα Κουτρουμπέλη<br />Κατασκευή μασκών: Μάρθα Φωκά<br />Ενδυματολογική επιμέλεια: Ματίνα Μέγκλα<br />Κατασκευή props: Στεφανία Σταυρακάκη<br />Grooming: Γιώργος Φυτάς<br />Οργάνωση παραγωγής: Κώστας Κόκκινος<br /><br />Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ταλαντούχους χορευτές:<br />Γαλήνη Γυρτάτου, Δημήτρη Μαργαρίτη, Κωνσταντίνο Ξανθόπουλο, Μίνωα-Γιάννη Παπακαμμένο, Νεφέλη Σταμούλη, Γιάννη Χρυσοβέργη.<br /> <br />Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την πολύτιμη συμβολή τους στους:<br />Κωνσταντίνα Μοναντέρου, Γιάννη Μιχαλόπουλο, Αντώνη Περιστεράκο, Παναγιώτη Αργυρόπουλο.<br /><br /><br />LYRICS:<br /><br />Αν δε μπορείς να νιώθεις<br />όσα σε πληγώνουν στην ψυχή<br />Κι αντί γι' αυτό σμιλεύεις<br />κάποια εικονική σου εκδοχή<br /><br />Όσο το avatar σου λάμπει<br />μες στα φίλτρα και το φως<br />Λίγο πιο κει λιμοκτονεί<br />ο αληθινός σου εαυτός<br /><br />Πες μου ποιός μαγικός αλγόριθμος<br />σε σκόρπισε παντού<br />Κι οι ακόλουθοί σου ξεπεράσανε<br />κι εκείνους του Χριστού<br /><br />Λάβετε θέσεις ξεκινάει<br />η χαρά με το στανιό<br />Ο κλόουν κάνει νούμερα<br />στο τσίρκο το ψηφιακό<br /><br />Ποιά είναι αυτή η δικτατορία<br />που επιβάλλει ευτυχία<br />Κρύβει πόνο η αλήθεια<br />δε φοβόμαστε το τέρας πια<br />και έγινε συνήθεια<br /><br />Ποιά είναι αυτή η δικτατορία<br />που επιβάλλει ευτυχία<br />Κρύβει πόνο η αλήθεια<br />μοιάζουμε στο τέρας και<br />μας έγινε συνήθεια<br /><br />Με τόσα δίκτυα τελικά <br />δε γνωριστήκαμε ποτέ<br />Ζήσαμε το "Όσα παίρνει ο άνεμος"<br />από τον καναπέ<br /><br />Πες μου σε ποιό κυβερνοχώρο <br />θα βρεθούμε εμείς οι δυό<br />Χωρίς χαμόγελα σικέ<br />γυμνός εσύ, γυμνός εγώ<br /><br />Πρόσφυγες, μόδα, φαγητά<br />τρομοκρατία και χλιδή<br />Όλα στο μπλέντερ για τον πόνο μας<br />να γίνουν αλοιφή<br /><br />Φέρνεις ανάποδα τη γη<br />να σε λατρέψει το κοινό<br />Τόσες καρδιές μα δε γεμίζουν<br />της δικής σου το κενό.
