Στίχοι: Anser<br />Μουσική: Smilin beats<br /><br />Directed by Apostolos Zygouris <br />Dop by Zetel Skempris<br />Drone by Dhmitris Spurakos<br /><br />Actors: Mάντυ Κουρμπέλη ,Γιώργος Ρηγάκος, Μάξιμος και Παναγιώτης Σπυράκος,Δημήτρης Σπυράκος<br /><br />Recording Mixing Mastering by Nikos Michalodimitrakis<br />at MD Recording Studios<br /><br /><br />LYRICS:<br /><br />Άμα είναι να φύγω να φύγω από σφαίρα μην πέσω από αρρώστια<br />κάποτε ρώταγα αυτόν τον καθρέφτη ποιος είναι ο καλύτερος , τώρα ποιος έχει τα κότσια<br />όπου πέρασα έσπερνα αγάπη – έτσι με δίδαξε εκείνη στη Σπάρτη<br />μου λεγε πριν λερωθεί το όνομα σου να προτιμάς πρώτα να σου βγει το μάτι<br /><br />Πέρασαν τόσοι ρουφιάνοι από δίπλα μου και από τις λάσπες τους δε λερώθηκα<br />γκρίζα μαλλιά βλέπω ακόμα καλά τόσα χρόνια μετά δε τυφλώθηκα<br />Κάποτε άκουγα τη φωνή της καρδιάς μου τώρα μόνο τις κατσάδες της πείρας μου<br />Το μόνο στόμα που τάϊσα και δε με δάγκωσε ήταν της σκύλας μου<br /><br />Μια φορά πεθαμένος δυο φορές ζωντανός μου το 'πε ο Θανάσης<br />10 φορές να προτιμάς κάτω να πέσεις από το να μη δοκιμάσεις<br />Πια προσέχω τι γράφω με ακούνε παιδιά και οι ρουφιάνοι από κάτω<br />εκεί έξω μ ακούνε τα ανίψια μου, φίλοι απ την παλιά γειτονιά και τα πρώην κορίτσια μου<br /><br />Εσύ δε μοιάζεις με ράππερ μου λέγανε που ειν΄ τα χρυσά και τα αλάνια σου<br />που ειν΄ τα ταττού τα ρολόγια τα φράγκα τα χρυσαφικά και τα αμάξια σου<br />σου χα πει μη ψαρώνεις με εκείνους που μ άσφαιρα πάνω από κάμερες ρίχνουν<br />να φοβάσαι αυτούς που όσα κάνουν δε λένε και αυτούς που όσα έχουν δε δείχνουν<br /><br />Είπα έτσι θα φύγω, έτσι θα φύγω, έτσι όπως ήρθα<br />με το κεφάλι ψηλά και με λόγια λίγα, έτσι απλά θα χαθώ μες στη νύχτα<br />μη μου γαμάς τη ζωή με τα θέλω τα πρέπει τα μη και τη ζήλια σου<br />Ήθελα μόνο μια κουβέντα καλή να ακούσω να βγαίνει από τα γαμημένα τα χείλια σου <br /><br />Έπαιζα πάντα δίχως πλάνο, δόντια και νύχια για να κρατιέμαι από πάνω<br />ποιος γαμάει τη μόδα μεγάλωσα στη Χαμαρέτου όχι στο Μιλάνο<br />Τα καινούργια παιδιά δεν ακούνε τι γράφεις και πια δε μπορούν να σε νοιώσουνε<br />είπα θα καταλάβουν και θα ανατριχιάσουν μεθαύριο που θα μεγαλώσουνε<br /><br />Ο,τι σκέφτεσαι το προσελκύεις ότι φαντάζεσαι αυτό θα συμβεί<br />με τόσες μπάρες που έχω στο μυαλό μου φοβάμαι πως αύριο θα μπω φυλακή<br />όσες φορές το ονειρεύτηκα δεν είδα κανένα σύμπαν να συνωμοτεί<br />τόσες βρώμικες σκέψεις στο κεφάλι μου πες μου πως θα τη βγάλω καθαρή και<br /><br />Τα καλύτερα παιδιά φεύγουν πρώτα έτσι μου πες ένα Σαββατόβραδο<br />μα όταν φύγω από εδώ τελευταίος πες με πεισματάρη μη με πεις μουνόπανο<br />Ίδιοι βλάκες που κράζανε πίσω από τις πλάτες μας τώρα το κάνουν στα comments<br />είδα να αλλάζουν οι άνθρωποι και οι εποχές μα δεν είδα να αλλάζουν τα κόμπλεξ<br /><br />Αυτή η φάση με τρέλανε άλλος είχε το όνομα και άλλος τη χάρη<br />άλλον ξέρουν σα θαύμα παιδί και άλλος σαν θαύμα παιδί βγαίνει και ραππάρει<br />η μαμά δε ρωτάει τι κάνω τόσο σίγουρη νοιώθει για το καμάρι της<br />έτσι και αλλιώς ε ποιας μάνας γιος έχει το flow του κανακάρη της
