MUSIC & LYRICS BY THE FREEDOM RIGHTERS<br /><br /><br />LYRICS:<br /><br />Δε θέλω να συνηθίσω ρε<br /><br />Δε θέλω να συνηθίσω ρε<br />να ζω μ αυτό τον τρόμο <br />που προσβάλλει τα κύτταρα του μυαλού μου<br />απ το πρωί μέχρι το βράδυ<br />και με φτάνει στα όρια της κατάθλιψης<br />για ν αποκτήσω ξαφνικά υφυπουργό<br />επί θεμάτων ψυχικής υγείας<br />να ξεπουλάνε τα χαπάκια αυπνίας<br />μέρος να γίνομαι μιας παρωδίας<br />Δε θέλω να συνηθίσω ρε<br />να κυκλοφορώ με μηνύματα<br />για να περπατήσω,να ψωνίσω<br />να πάω στη μάνα μου να βγάλω βόλτα το σκυλί μου<br />να μην αγγίζω να μη φιλάω<br />με τους αγκώνες κολλητούς να χαιρετάω<br />Δε θέλω να συνηθίσω ρε<br />να φοράω φίμωτρο ούτε να το κάνω μόδα<br />με σχεδιάκια και καρτούνς<br />γιατί δίπλα στο φίμωτρο κρέμεται το λουρί<br />κι αυτό μπορεί…να γίνει ενδεχόμενο<br />να είναι το σενάριο το επόμενο<br />Δε θέλω να συνηθίσω ρε<br />σε διαγγέλματα και απαγορεύσεις<br />κυκλοφορίας και συναθροίσεων<br />επειδή τα έχει ζήσει ο πατέρας μου…δεν είναι πια με μας<br />αλλά μου τάχει περιγράψει και ήτανε βραχνάς<br />Δε θέλω να συνηθίσω ρε<br />να κάθομαι στον καναπέ και να μη μπορώ να δουλέψω<br />αιτούμενος επιδόματα <br />κι αυτά που θέλω νάναι όλα παραπτώματα<br />Δε θέλω να συνηθίσω ρε<br />να μ εποπτεύετε να μου υπαγορεύετε<br />ποια μέρα να πάω να κουρευτώ να ονειρευτώ<br />τι ώρα θα πρέπει στο σπίτι μου να φτάσω<br />σε λίγο θα μου λέτε ποιο βιβλίο να διαβάσω<br />Δε θέλω να συνηθίσω ρε<br />τέτοιου είδους κοινωνική συμμόρφωση<br />χτισμένη πάνω στην πλάτη μιας αρρώστιας<br />με οδηγίες και μέτρα παραλογισμού<br />ποινές εκφοβισμού τα νούμερα δε βγαίνουνε του ισολογισμού<br />Δε θέλω να συνηθίσω ρε<br />να είμαι στα υπόγεια<br />και η ζωή στα ρετιρέ.
