Ερμηνεία - Μουσική: Δημήτρης Φασουράκης<br />Στίχοι: Γιάννης Σκαρίμπας<br />Φλάουτο: Φιορέντσα Βαρδοπούλου<br />Τύμπανα: Βασίλης Καραγιάννης<br />Κλασική κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα, ακουστική κιθάρα: Σπύρος Κονσολάκης<br />Πιάνο: Αγγέλικα Παπανικολάου<br />Ηλεκτρικό μπάσο: Δημήτρης Φασουράκης<br />Χορογραφία - Ερμηνεία: Nena Lazarevic<br />Σκηνοθεσία - Βίντεο: Ελευθερία Νικολαϊδου<br /><br /><br />LYRICS:<br /><br />Πώς ήταν έτσι, πώς μου εφάνη ως είχεν έμβει<br /><br />κειό το βαπόρι μες στο λιμάνι με όκια τεφρά,<br />όπως το τύλιξε στ’ αχνά μετάξια της σιγά η ρέμβη<br />ως το ρυμούλκησε μειλίχιο η νύστα μου εκεί αλαφρά.<br /><br /><br /><br />Ήρθε και στάθηκε μπερδικλωμένο σ’ αχνή τολύπη<br />κ’ ήταν σαν κάτι, κάτι ανείπωτο να `χε να πει,<br />κι ύστερα, παίρνοντας, σκυφτή επιβάτισσά του τη λύπη<br />ως ήρθε θα `φευγε, με κυβερνήτη του τη σιωπή.<br /><br /><br />Κι η νύχτα έφτασε. Αχ, το βαπόρι μες στην ασβόλη,<br />τι τρέλα θα `κανε ανεπανόρθωτη και μαγική;<br />Μη θα κεραύνωνε με μια του λέξη την έρμη πόλη<br />μη θα ξεμπάρκαρε τη φρίκη αμίλητη οτο μώλο εκεί;<br /><br /><br />Ή μη - βαρκάκια του - μ’ άσπρες κορδέλες σταυροδεμένα<br /><br />φέρετρα θα `στελνε όξω - σαν κύματα και σαν αφροί -<br />όπου θα κείτονταν της γης τα νήπια μαχαιρωμένα<br />ή όπου όλοι όσοι αγαπήθηκαν, θα `σαν νεκροί;<br /><br /><br />Τίποτα, τίποτα... Μα πώς έτσ’ ήταν, πώς μου εφάνη<br />αυτό το πλοίο; Στάθηκε αμίλητο μ’ όψη φριχτή<br /><br />κι έφυγε, ως το `φερε η Κυρά μου η τρέλα μες στο λιμάνι,<br />αυτή που παίρνοντας με από το χέρι με περπατεί.
