Μουσική: Ιορδάνης Παύλου<br />Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος<br /><br />Ενορχήστρωση - Programming: Γιώργος Γαλανός<br />Μίξη - Mastering: Γιώργος Γαλανός<br /><br />Έπαιξαν οι μουσικοί:<br />Τύμπανα: Κώστας Λιόλιος<br />Κιθάρες: Φοίβος Ζαχαρόπουλος<br />Τζουρά: Μίλτος Ηλίου<br />Keyboards: Γιώργος Γαλανός<br />Φωνητικά: Βενετία Σαπάτρα - Γιώργος Γαλανός<br /><br />Η μίξη και το mastering έγιναν στο Studio BLUE απο τον Γιώργο Γαλανό.<br /><br />Η ηχογράφηση της φωνής έγινε στο στούντιο Shellac Recordings, με ηχολήπτη τον Κωνσταντίνο Φραγκόπουλο.<br /><br />Η ηχογράφηση του τζουρά έγινε στο στούντιo Pik Records, απο τον Ιορδάνη Παύλου.<br /><br />Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Τσαουσόπουλος<br />Guest Star: Άννα Μπεζάν <br />Make up-Hairstyling: Κατερίνα Σούση<br /><br />Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή τους, τους:<br />• Βαγγέλη Ιωαννίδη και Αγγέλα Καρδάση<br />• Τα παιδιά, Πένυ Κρικέτου και Παντελή Μαργαρίτη<br /><br />Ευχαριστούμε:<br />• Τον Γιώργο Παπαδόγαμβρο (https://papadogamvros.gr) που επιμελήθηκε τον Διογένη! (showroom - Κυριαζή 7, Κηφισιά)<br />• Τα καταστήματα επώνυμων υποδημάτων «Tsouderos» (https://tsouderos.gr/el/) - Κεντρικό κατάστημα: Ερμού 3<br />• Το κατάστημα γυναικείων ενδυμάτων «Aria Boutique» (Πλαστήρα 19 Αιγάλεω)<br />• Το κατάστημα γυναικείων ενδυμάτων «Be Twins Fashion Boutique» (Μάρκου Μπότσαρη 24 Αιγάλεω)<br />________<br /><br />LYRICS:<br /><br />Να ‘ταν ο κόσμος ένα γυάλινο ποτήρι<br />και η ζωή μου κατακόκκινο κρασί.<br />Να ‘ταν να μ’έπιναν τα δυο γλυκά σου χείλη<br />Που ‘ναι παράδεισος και κόλαση μαζί.<br /><br />Να ‘σουνα, λέει, ολοστρόγγυλο φεγγάρι<br />σε κάποια άκρη, να κοιμάσαι, του ουρανού.<br />Κι όταν αργούσε ο Μορφέας να σε πάρει<br />Με ένα σου βλέμμα, να μου έπαιρνες τον νου.<br /><br />Μα εσύ είσαι το κορίτσι το δικό μου<br />φεγγάρι κι αν δεν είσαι, τι μ’αυτό;<br />Τα δυο σου μάτια όταν με κοιτάζουν<br />αυτό μου είναι αρκετό.<br /><br />Να ‘σουνα μάτια μου πειρατικό καράβι<br />και το κορμί μου, μια θάλασσα βαθιά.<br />Να σ’έχω μες την αγκαλιά μου κάθε βράδυ<br />και να μου λες, τα πιο βαθιά σου μυστικά.<br /><br />Να ‘σουνα, λέει, ολοστρόγγυλο φεγγάρι<br />σε κάποια άκρη, να κοιμάσαι, του ουρανού.<br />Κι όταν αργούσε ο Μορφέας να σε πάρει<br />Με ένα σου βλέμμα, να μου έπαιρνες τον νου.<br /><br />Μα εσύ είσαι το κορίτσι το δικό μου<br />φεγγάρι κι αν δεν είσαι, τι μ’αυτό;<br />Τα δυο σου μάτια όταν με κοιτάζουν<br />αυτό μου είναι αρκετό.
