BİRGÜN ANLARSIN <br /><br />Uykuların kaçar geceleri, bir türlü sabah olmayı bilmez. <br />Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya, <br />Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında <br />Ne çarşaf halden anlar ne yastık. <br />Girmez pencerelerden beklediğin o aydınlık. <br />Onun unutamadığın hayali, <br />Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine. <br />Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın. <br />Sevmek ne imiş bir gün anlarsın. <br /><br />Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu. <br />Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin. <br />Gün gelir de sesini bir kerecik duyabilmek için, <br />Vurursun başını soğuk taş duvarlara. <br />Büyür gitgide incinmişliğin kırılmışlığın. <br />Duyarsın, <br />Ta derinden acısını, çaresiz kalmışlığın. <br />Sevmek ne imiş bir gün anlarsın. <br /><br />Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin. <br />Niçin yaratıldığını <br /><br />ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN
