Κάτι χαμένα Σαββατόβραδα<br />εκεί, στον πάγκο αφημένα<br />να σεργιανούν εμάς που μείναμε<br />κι όλα τα όνειρα με σένα<br /><br />Κάτι χαμένα Σαββατόβραδα<br />παραμύθια μες στις άσπρες νύχτες<br />να σεργιανούν υγρά πλακόστρωτα<br />μες στα σκοτάδια ζουν οι μύστες<br /><br />Σ' αυτή την πόλη που γυρνώ κι όπου βρεθώ κι όπου βαδίσω<br />μες στα χνάρια σου πατώ κι όποια βιτρίνα αντικρύσω<br />πίσω στρέφει και μου γνέφει<br />πια να μη σε καρτερώ<br />Σ' αυτή την πόλη τη δειλή που όπου πατήσεις μια ουλή<br />βαθιά χαράζει το κορμί<br />είσαι μόνη μακριά κι έχει πέσει η νύχτα<br /><br />Κάτι χαμένα Σαββατόβραδα<br />σαν μετοχές σ' εταιρία ονείρων<br />παλιά, της νιότης μου υπόγεια<br />στέμμα σε κορυφή κρατήρων<br /><br />Ξαπλών' η νύχτα βροχερή<br />θαμπές οι λάμπες στις κολώνες<br />είπες μακριά μου θα χαθείς πολλές φορές<br />μη βγαίνεις μόνη στους χειμώνες<br /><br />Σ' αυτή την πόλη που γυρνώ κι όπου βρεθώ, σημάδια βρίσκω<br />αγριεμένα τα φιλιά<br />μεθυσμένες οπτασίες σε φιγούρες φαντασίες βήματα νωχελικά<br />βλεφαρίδες, πυραμίδες και σκισμένο μαύρο γάντι<br />τα στενά γύρω μικρά
