Bedrettin yiğitleri ufka baktılar. <br />Gitgide yaklaşıyordu toprağın sonu <br />Fermanlı bir ölüm kuşunun kanatlarıyla. <br />Oysa ki onlar bu toprağı <br />Bu kayalardan bakanlar onu <br />Üzümü inciri narı <br />Tüyleri baldan sarı <br />Sütleri baldan koyu davarları <br />İnce belli aslan yeleli atlarıyla <br />Duvarsız ve sınırsız <br />Bir kardeş sofrası gibi açmıştılar....
