Üzülme; ayrılıklar da hayata dair diyorum kendime. <br />Her geçen gün bir ışık bu aşk için belki de uzaklık yakınlığa gebe. <br />Şimdi sadece gidiyorsun paylaştığımız mekanlardan kokun kalır geride. <br />Maviliğinde kaybolduğum dalgalı gözlerin içimde. <br />Gülümsemene hasret olsam da üzülme sevdan hala yüreğimde. <br />Sensizlik alışılmayacak bir işkence. <br />Demiştim ya bir zaman önce; <br />Geri dönmek için uzakta olmak gerekir diye. <br />Şimdi aşka kendi tarafımdan baksam da <br />Döndüğünde aynı hislerle ve hayatımda olduğuna şükrederek <br />Belki gözümden akan iki damla yaşla <br />Seni sevdiğimi tekrarlıyor olacağım. <br />Üzülmüyorum. <br />Git gidebildiğin yere diyorum. <br />Yokluğuna alışmak varlığının bedeliyse ödüyorum...
