TÜRKÜ <br />Makâm : Hicâz <br />Usûl : Sofyân <br />Yöre : İstanbul <br />Söz - Beste : Anonim <br /><br />Ada sahillerinde bekliyorum <br />Her zaman yollarını gözlüyorum <br />Yârim seni seviyor özlüyorum <br />Beni şâd et Şâdiye başın için <br /><br />(Âh) Her zaman sen yalancı, ben kânî <br />Her zaman orta yerde bir mânî <br />Her zaman sen uzakta, ben müştâk <br />Her telâkkide bir hayâl-i firâk <br /><br />Adalar'dan Moda'lara geçilir <br />Yâr elinden zehir olsa içilir <br />Bu dünyada başa gelen çekilir <br />Beni şâd et Şâdiye başın için <br /><br />(Âh) Nerede o mis gibi leylaklar <br />Sararıp solmak üzre yapraklar <br />Bana mesken olunca topraklar <br />Beni yâd et Şâdiye başın için <br /><br />şâd : neşeli, sevinçli, huzurlu, mutlu <br />kânî : inanmış, kanmış, ikna olmuş; elindekiyle yetinen, fazlasını istemeyen <br />mânî : engel <br />müştâk : özleyen, özlenmiş olan <br />telâki : birleşme, kavuşma <br />firâk : birbirini seven iki kişinin ayrı düşmesi, birbirinden ayrılması; üzüntü, sıkıntı, mahzunluk <br />mesken : oturulan, ikamet edilen yer; ikametgâh <br />yâd etmek : anmak, anımsamak <br /><br />- 22/03/2010 PAZARTESİ -
