"Bir çocuk vardı; <br />Yalnızlığı en yakın dostu olan. <br />Kapatmıştı kendini bir köşeye! <br />Görünmez değildi, <br />Görmez de… <br />O çocuk bir kalem aldığında eline her seferinde, <br />Ne istediğini bir kere daha düşünür <br />Sonra onu çizerdi dizelerle! <br />Baktı ki bir gün bütün resimler aynı… <br />Bıraktı çizmeyi, <br />Aldı eline şiirden resimlerini, <br />Koyuldu beklemeye… <br />. <br />. <br />. <br />Hak etmediği bir yalnızlık yaratıp <br />Onunla boğuşmaktan artık bıkmıştı! <br />Ve bir gün yalnızlığını bir söğüt altında <br />Bankta, sol tarafında otururken fark etti. <br />Ona ettiği onca hakarete rağmen <br />Yalnızlığı çocuğu bir başına bırakmamıştı. <br />Sonra… <br />Yalnızlığı geldi sol yanına yaslandı; <br />Hafifçe esen rüzgârla <br />Ağacın dallarında dillendi ve dedi ki: <br />“Yeterince bekledin… <br />Bedelini peşin ödediğin mutluluk artık karşında, <br />Git ve Al Onu…” <br /><br />------------------------------------------------------ <br />Şiir ve Seslendirme: <br />SERHAN YİĞEN <br /><br />Fon Müziği: <br />MOZART - Greensleeves (Piano Trio) <br />------------------------------------------------------
