MEVSİMLER YAS TUTUP ÇÖLLER AĞLASIN <br />(ŞARKI) <br />Makâm : Muhayyer kürdî <br />Usûl : Sofyân <br />Bestekâr : Yıldırım Gürses <br />Güftekâr : Mustafa Nâfiz Sevilen <br /><br />Mevsimler yas tutup çöller ağlasın <br />Âhımla inleyen teller ağlasın <br />Mâdemki sen yoksun şimdi yanımda <br />Leylâklar dökülüp güller ağlasın <br /><br />Sevgilim bu yerden gittin gideli <br />Ilgıt ılgıt eser sevdanın yeli <br />Şu öksüz rûhumun sensin emeli <br />Leylâklar dökülüp güller ağlasın <br /><br />Bu aşkın elemi sarmış gönlümü <br />Rüzgârlar söylesin bu son sözümü <br />Ne çâre kaybettim nazlı gülümü <br />Leylâklar dökülüp güller ağlasın <br /><br />Sevgilim bu yerden gittin gideli <br />Ilgıt ılgıt eser sevdanın yeli <br />Şu öksüz rûhumun sensin emeli <br />Leylâklar dökülüp güller ağlasın <br /><br />âh : beddua, ilenme <br />emel : gerçekleşmesi zamana bağlı güçlü istek, arzu <br />elem : ruhsal sıkıntı, tedirginlik; acı, dert, keder, üzüntü
