Kapındayım ey yar.<br />Aç en kanamalı sayfanı.<br />Aç ta;<br />Susuz dudaklarımı dayayayım<br />Kapanmaz dediğin yaralarına.<br />Yıldızları geceden kopardım da göç eyledim sana.<br />Gecenin en karanlığına,<br />Koynumdan bir mum alevi bıraktım.<br />Saçlarına takılı bahar dallarından<br />Bir nefesi kendime yontup<br />Düştüm gözlerinin en agrılı bakışına.<br />Bir iskeleye dayanmış sırtına,<br />Dualarımın rica minnetini kabul etmeyip<br />Bitmek bilmeyen sancılarına,<br />Şeker ilaçlarımı yetiştiremedim ya.<br />En ıslak yanımı deştim işte.<br />Gecenin üçüne kurulu bir masalın<br />Mutluluğa en yakın yanıydın sen.<br />Bir ekin tarlasında kaybettiğim canımın<br />Yongasına düşen bir umudun tek hayatıydın sen.<br />Ve ben,<br />Çulsuz bir sayfanın<br />Taşralı ayağına yatırılmış koca bir yanılgısıydım.<br />Ta ki sen gelene kadar.<br />Ta ki sen umuda gebe kalana kadar.<br />Geldin<br />Yaralarını yâr edindim ey yâr.<br />Mutluklarımı ise sana gelin ettim.<br />Korkma artık.<br />Sancıların da benim.<br />Varlığın da<br />Sen öldün mü bana kimse zarar veremez.<br />Çünkü ben de seninle öleceğim.<br />Ve de ölmeliyim.
