Ben garip bir köy çocuğu… <br />Çocukluğu tarlalarda, yakan güneşin sıcaklığı altında geçmiş, <br />Tozlu yollarda, tertemiz berrak bir hayat yaşamış, <br />Ekmeği çorak topraktan kazanan Ahmetlerden, Mehmetlerden, Hasanlardan biriyim sadece. <br /><br />Ne kadar köy çocuğu da olsam, <br />Aklımda ve hayalimde düşleyerek yeşerttiğim, <br />Anlatımlardan düşlediğim, şehir hayatını özlüyorum, <br />Kendimi aşmak iyi bir hayat yaşamak için düşlediğim büyük şehir… <br /><br />Koca bir deniz, sokakları insan seli, <br />Hayatları yalan, düşleri sahte, bakışları korkak ve ürkek, <br />Ne bilirdim ki, yabancı içinde yabancı olacağımı, <br />Kendi toprağımda el olacağımı. <br /><br />Ayağımdaki tozlu çarıklara bakıp yüz çevrileceğini, <br />Özümü anlatan Türkçemle alay geçileceğini, <br />Göğsümü gererek köy çocuğuyum dediğimde, sus denileceğini, <br />Düşlediğim büyük şehirde beğenmedi beni. <br /><br />.
