sen kurşun yağmurları altında<br /><br />güneşin delik deşik edildiği bir ülkede doğdun<br /><br />öptü kan revan içinde seni çırılçıplak bir ölüm<br /><br />ölümü ve gözyaşını gördün yavrum<br /><br />kan emmeyi öğrendin yaralarından<br /><br />saplanırken geceye ilk çığlığının sesi<br /><br />kestik göbeğini süngüyle senin<br /><br />terli bir asker kaputuna sardık sonra<br /><br />kurşunlar yağıyordu cesedine annenin<br /><br />ağla yavrum ağla<br /><br />dindirsin içindeki acıyı gözyaşların<br /><br />dönsün toz duman arasın aşkı<br /><br />ve kalksın artık kanlı duvarlarından kuşatmaların<br /><br />ağla yavrum ağla şimdi...<br /><br />söz: mecit ünal
