جوانی از شاهنامه فردوسی و حافظ شیرازی<br />نوروز 2571 شاهنشاهی ایران شادباش<br /><br />توانا بود هرکه دانا بود<br />ز دانش دل پیر برنا بود<br />توانا و دانا و پاینده ای <br />خداوند خورشید تابنده ای<br /><br />ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت<br />کار چراغ خلوتیان باز درگرفت<br />آن شمع سرگرفته دگر چهره برفروخت<br />وین پیر سالخورده جوانی ز سر گرفت<br />آن عشوه داد عشق که مفتی ز ره برفت <br />وان لطف کرد دوست که دشمن حذر گرفت<br />زنهار از آن عبارت شیرین دلفریب <br />گوئی که پسته تو سخن در شکر گرفت <br />بار غمی که خاطر ما خسته کرده بود<br />عیسی دمی خدا بفرستاد و برگرفت <br />هر سرو قد که بر مه خورشید حسن میفروخت <br />چون تو درآمدی پی کاری دگر گرفت <br />زین قصه هفت گنبد افلاک پر سداست <br />کوته نظر ببین که سخن مختصر گرفت <br />حافظ تو این سخن ز که آموختی که بخت <br />تعویذ کرد شعر ترا و بزر گرفت
