SENİ VEFÂSIZ<br />(ŞARKI)<br />Makâm: Hicâz<br />Usûl: Düyek<br />Bestekâr: Kemânî Haydar TELHÜNER<br />Güftekâr: Seyrânî<br /><br />Hüsnüne güvenme ey rûy-i mâhım<br />Niceler bu tarz-ı revîşten geçti<br /><br />Sana kâr etmedi (âh) feryâd-ı âhım (amân)<br />Benim âhım kûh-i keşîşten geçti<br /><br />Seni bîmürüvvet, seni bîvefâ<br />Kim kime etmiştir ettiğin bana<br />Şimdi yâr olmayı (âh) istersin ammâ<br />N'ideyim güzelim iş işten geçti<br /><br />Benden sana destûr ey çeşm-i âfet<br />Kiminle istersen eyle muhâbbet<br />Şimden gerû sen sağ, ben de selâmet<br />Fevkî yâ bu alış verişten geçti<br /><br />hüsün: güzellik, iyilik; olgunluk, kusursuzluk<br />rû(y): yüz, çehre, sima<br />mâh: gökteki ay, kamer<br />tarz-ı revîş: gidiş yolu<br />kâr etmek: etki etmek, etkilemek<br />feryâd: haykırış, çığlık<br />âh: beddua, ilenme<br />kûh: dağ<br />keşîş: manastır rahibi, papaz<br />kûh-i keşîş: uludağ<br />bîmürüvvet: mürüvvetsiz; iyilik yapmayı sevmeyen, insaniyetsiz<br />bîvefâ: vefâsız<br />destûr: izin, müsaade<br />çeşm: göz<br />âfet: son derece güzel; insanın aklını başından alacak kadar güzel kadın<br />şimdengerû : bundan sonra, bundan böyle<br />fevk: üst, yukarı
