koptu sonunda yamacın böğründeki kaya<br />tutunamadı<br />makiler iki yana açıldılar, selam dı verdikleri güya<br />ve rüzgarın ıslığı ninni değildi bu kez<br />yağmur hırçındı beklemediği kadar<br />şaşkındı<br />güneşe yalvaramadı<br />dağ şahitti<br />utandı<br />tutunamadı<br /><br />solucanlar, rutubet çimleri ve kırkayak<br />kalıverdiler apansız, anlamsız, korumasız<br />yuvarlanışın ürküten yankısında tükenişini bir devin<br />gördüler ağlayarak<br /><br />deniz<br />gurubun ihtiraslı kollarında<br />şehvetle vururken ak memelerini köpük köpük<br />maskeli kırmızılara<br />martılar ses oldular orgazma çığlık çığlık <br />ve rüzgar kabaca soluyarak<br /><br />az ötede salınan yorgun tekne<br />sabaha zar zor çıkmıştı fırtınadan<br />rüzgar ona da ninni söylememişti belliki<br />o da almıştı nasibini, vurgun yemişti yağmurdan<br />yelkenleri pejmürde<br />kırıktı dümeni<br /><br />bir şair bozuntusu sazdan kulübesinin darmadağınlığında<br />elinde cılız kalemi<br />körolası ükelalığıyla baş başa<br />fırtına artığı,denize yuvarlanan bir kaya ile<br />yelkeni yırtık dümeni kırık bir tekneyi<br />aptal bir şiirde <br />buluşturamamıştı<br />halâ
