Czasem, gdy szczęście zjawi się nagle,<br />Wprost z serca płyną, by zwilżyć usta.<br />W dzikiej euforii chcesz je wydobyć,<br />Chcesz je wykrzyczeć! – I nagle... Pustka...<br /><br />Coś ściska gardło – strach jakiś dziwny<br />Szponami lodu duszę twą mrozi.<br />Blade obrazy płyną z przeszłości,<br />By, tak jak dziecku, palcem pogrozić.<br /><br />I ty się boisz. Tego, co było,<br />Łez, bólu, straty... Kolejnej zdrady...<br />A umysł – nagle przedziwnie jasny –<br />Ostrzegające szepce ci rady.<br /><br />Więc się zamykasz... Wolisz poczekać...<br />I słowa cichną w sercu więzione.<br />Jedynie oczy twoje zdradzają<br />Ich ciche łkanie siłą duszone.<br /><br />Niegdyś zbyt szybko je uwolniłaś.<br />Spłynęły z ust twych – ale na próżno.<br />I dzisiaj – milczysz... I prosisz Boga,<br />Aby nie padły teraz zbyt późno...
