Tysiąc Róż Dla Ciebie Mam Kochana Mamo <br />Słowacki Rozłączenie Rozłączeni <br />- lecz jedno o drugim pamięta; <br /><br />Pomiędzy nami lata biały gołąb smutku <br />I nosi ciągłe wieści. <br />Wiem, kiedy w ogródku, <br />Wiem, kiedy płaczesz w cichej komnacie zamknięta; <br />Wiem, o jakiej godzinie wraca bolu fala, <br />Wiem, jaka ci rozmowa ludzi łzę wyciska. <br />Tyś mi widna jak gwiazda, co się tam zapala <br />I łzę różową leje, i skrą siną błyska. <br />A choć mi teraz ciebie oczyma nie dostać, <br />Znając twój dom - i drzewa ogrodu, i kwiaty, <br />Wiem, gdzie malować myślą twe oczy i postać, <br />Między jakimi drzewy szukać białej szaty. <br />Ale ty próżno będziesz krajobrazy tworzyć, <br />Osrebrzać je księżycem i promienić świtem: <br />Nie wiesz, że trzeba niebo zwalić i położyć Pod oknami, <br />i nazwać jeziora błękitem. <br />Potem jezioro z niebem dzielić na połowę, <br />W dzień zasłoną gór jasnych, w nocy skał szafirem; <br />Nie wiesz, jak włosem deszczu skałom wieńczyć głowę, <br />Jak je widzieć w księżycu odkreślone kirem
