ŞARKI<br />Makâm: Nihâvent<br />Usûl: Semâî<br />Bestekâr: Ârif Sâmi Toker<br />Güftekâr: Nedîm<br /><br />Erişti nevbahâr eyyâmı, açıldı gül-i gülşen<br />Çerağan vakti geldi lalezârın dîdesi rûşen<br />Çemenler döndü rûy-i yâre reng-i lâle vû gülden<br />Çerağan vakti geldi lalezârın dîdesi rûşen<br /><br />Açıldı dilberin ruhsârı gibi lâleler, güller<br />Yakıştı zûlf-ü hûbân veş zemîne saçlı sünbüller<br />Nevâ-sâz olmada bin şevk ile âşüfte bülbüller<br /><br />Çemenler döndü rûy-i yâre reng-i lâle vû gülden<br />Çerağan vakti geldi lalezârın dîdesi rûşen<br /><br />nevbahâr: ilkbahar<br />eyyâm: günler<br />gülşen: gül bahçesi<br />çerağan: mum gibi yanan, parıldayan; kandil, ışık; donanma şenlikleri<br />lalezâr: lale bahçesi<br />dîdeler rûşen : gözün aydın<br />çemen: çimen<br />rû(y): yüz, çehre, sima<br />yâr: sevgili<br />dilber: çok güzel, alımlı (kadın)<br />ruhsâr: yanak<br />zûlüf: saç lülesi; sevgilinin saçı<br />hûbân: güzeller, iyiler<br />zemîn: yeryüzü, dünya<br />nevâ: ses, ahenk, nağme; kuvvet, zenginlik; kısmet, nasip<br />şevk: sevinç, neşe; heves<br />âşüfte: tutkun; (kadın için) fettan, çekici; hoppa, hafifmeşrep, iffetsiz
