O kadar ince çizgilerde yaşıyoruz ki <br />Ölüm dediğin bize mutluluktan daha yakın <br />Öyle şeylere bel bağlıyoruz ki <br />Hiçbirinin sahibi biz değiliz <br />O kadar köle ruhluyuz ki <br />Ruhumuzu bedenden aza da cesaretimiz yok <br />Öyle sevme özürlüyüz ki kendimizi bile sevemiyoruz <br />Ve o kadar gururluyuz ki <br />Bunların hiçbirini kabul etmiyoruz <br /> <br />Senin gemilerin var biliyorum <br />Okyanuslara açılır,kasırgalarla boğuşursun <br />Çok uzaklara gitme ama <br />Bir gün yorulursun <br />İşte o gün bilki limanın ben olurum <br />Rotanı bana döndür ve gel yeter <br />Yeter çok beklettin <br />Ben,bilki sonbahardayım <br />Ve senden çok uzaktayım <br />Sen verdiğin sözleri <br />gezdiğimiz yolları <br />ve hatta bildiğin tüm rotaları unut gitsin <br />yalnız gemilerle bana gel <br />çünkü çiçekler dalında, gemiler limanda güzel <br /> <br />gün gelir ağlarsın <br />gözyaşın bir damla akmadan <br />kahkahalar atarsın gün gelir ağzını hiç açmadan <br />haykırırsın içindekileri ama <br />yanındaki bile duymaz sesini <br />bakarsın gözünü hiç ayırmadan <br />görmezsin ne geçse yanından <br />sonra bir an gelir <br />nefes alırsın yaşayamazsın <br />yaşarsın ama anlamazsın <br />anlamazsın...
