Przeczucie -Leopold Staff <br /> <br />Ten złoty liść, co na twe złote włosy spadł, <br /> <br />Gdyśmy kroczyli pustą aleją jesienną, <br /> <br />Stał mi się nagle rzeczą drogą i bezcenną. <br /> <br />Blady krąg słońca na cię blask promienny kładł, <br /> <br />A jam w twe oczy patrzał beznadzieją lęku, <br /> <br />Czując, że całe życie moje masz w swym ręku. <br /> <br />Podniosłaś dłoń do czoła, dłoń piękną jak kwiat, <br /> <br />Jakby chcąc dłonią własną przystroić swe włosy, <br /> <br />I błysk w twych pierścieniach perły jak łez rosy. <br /> <br />I strąciłaś liść, który na twych włosach siadł, <br /> <br />I nagle mnie przeczucie zdjęło zabobonne, <br /> <br />Że to gdzieś w rozpacz pada me serce bezbronne, <br /> <br />Jak złoty liść, co z twoich złotych włosów spadł.
