Beyond the horizon of the place we lived when we were young<br />In a world of magnets and miracles<br />Our thoughts strayed constantly and without boundary<br />The ringing of the division bell had begun<br /><br />Along the Long Road and on down the Causeway<br />Do they still meet there by the Cut<br /><br />There was a ragged band that followed in our footsteps<br />Running before time took our dreams away<br />Leaving the myriad small creatures trying to tie us to the ground<br />To a life consumed by slow decay<br /><br />The grass was greener<br />The light was brighter<br />With friends surrounded<br />The nights of wonder<br /><br />Looking beyond the embers of bridges glowing behind us<br />To a glimpse of how green it was on the other side<br />Steps taken forwards but sleepwalking back again<br />Dragged by the force of some inner tide<br /><br />At a higher altitude with flag unfurled<br />We reached the dizzy heights of that dreamed of world<br /><br />Encumbered forever by desire and ambition<br />There's a hunger still unsatisfied<br />Our weary eyes still stray to the horizon<br />Though down this road we've been so many times<br /><br />The grass was greener<br />The light was brighter<br />The taste was sweeter<br />The nights of wonder<br />With friends surrounded<br />The dawn mist glowing<br />The water flowing<br />The endless river<br />Forever and ever<br /><br />Πέρα από τον ορίζοντα του τόπου ζήσαμε όταν ήμασταν νέοι<br />Σε έναν κόσμο των μαγνητών και θαύματα<br />Οι σκέψεις μας απομακρύνθηκε συνεχώς και χωρίς όρια<br />Το χτύπημα της καμπάνας διαίρεση είχε αρχίσει<br /><br />Κατά μήκος του Long Road και κάτω από το Causeway<br />Να ανταποκριθεί ακόμα εκεί από το Cut<br /><br />Υπήρξε ένας τραχύς μπάντα που ακολούθησε τα βήματά μας<br />Τρέχοντας πριν από το χρόνο πήραν τα όνειρά μας μακριά<br />Φεύγοντας από τα μυριάδες μικρά πλάσματα που προσπαθούν να μας δέσει στο έδαφος<br />Σε μια ζωή που καταναλώνεται από την αργή αποσύνθεση<br /><br />Το γρασίδι ήταν πιο πράσινο<br />Το φως ήταν πιο φωτεινή<br />Με φίλους που περιβάλλεται<br />Οι νύχτες της κατάπληξης<br /><br />Κοιτάζοντας πέρα από τα αποκαΐδια των γεφυρών λάμπει πίσω μας<br />Για να πάρετε μια γεύση από το πώς το πράσινο ήταν από την άλλη πλευρά<br />Διαβήματα προς τα εμπρός, αλλά και πάλι υπνοβασία<br />Σύρονται από τη δύναμη κάποιου εσωτερικού παλίρροιας<br /><br />Σε μεγαλύτερο υψόμετρο με σημαία ξεδίπλωσαν<br />Φτάσαμε τα μεγάλα ύψη του που ονειρευόταν κόσμο<br /><br />Επιβαρημένες για πάντα από την επιθυμία και τη φιλοδοξία<br />Υπάρχει μια πείνα εξακολουθεί να είναι δυσαρεστημένοι<br />Κουρασμένα μάτια μας ακόμα αδέσποτα στον ορίζοντα<br />Αν και προς αυτή την κατεύθυνση έχουμε τόσο πολλές φορές<br /><br />Το γρασίδι ήταν πιο πράσινο<br />Το φως ήταν πιο φωτεινή<br />Η γλυκιά γεύση ήταν<br />Οι νύχτες της κατάπληξης<br />Με φίλους που περιβάλλεται<br />Η ομίχλη αυγή λαμπερό<br />Το νερό που ρέει<br />Το απέραντο ποτάμι<br />Για πάντα και ποτέ
