'âdem'in hikâyesini hatırlayan herkes, her şey kendi başından geçmiş gibi olur.. kendi hikâyesini okur.. <br /><br />ben? <br /><br />benden önce seçilmiş bir yolun yolcusu olarak geldim bu dünyaya ben.. bana sorulmadı.. ama sorulsaydı ben de seçerdim.. açık itiraf işte: yasak meyveyi/unutarak ve hatırlayarak ben de yerdim.. <br /><br />hangimiz baçlık bedeni yaratılmışların en üstünü kılacak olan kutsal nefese, özgür iradaye hayır, derdik?<br /><br />hangimiz insan olmanın şerefli bilincine, kansız olaysız bir masumluk halini tercih ederdik? <br /><br />hangimiz bu dünya yolculuğunun onurlu yorgunluğuna, kazasız belâsız cennet yaşamının bilgisizliğini yeğlerdik? <br /><br />bilmenin güvencesini hangimiz neylerdik? <br /><br />bildiğini bilmeyen bilgisini ne yapsın? sen biliyordun ben bilmiyordum, buna kim dayanabilir? <br /><br />demem o ki, dağların taşların taşımaya takat yetiremediği teklifi hangimiz reddederdik? <br /><br />ödülle cezayı hangimiz ayırt edebilirdik? <br /><br />yasak meyveyi hangimiz yemezdik?' <br /><br />nazan bekiroğlu (lâ-sonsuzluk hecesi'nden)
