TÜRKÜ<br /> Makâm : Hicâz<br /> Usûl : Sofyân<br /> Yöre : İstanbul<br /> Söz - Beste : Anonim<br /><br />Ada sahillerinde bekliyorum<br /> Her zaman yollarını gözlüyorum<br /> Yârim seni seviyor özlüyorum<br /> Beni şâd et Şâdiye başın için<br /><br />(Âh) Her zaman sen yalancı, ben kânî<br /> Her zaman orta yerde bir mânî<br /> Her zaman sen uzakta, ben müştâk<br /> Her telâkkide bir hayâl-i firâk<br /><br />Adalar'dan Moda'lara geçilir<br /> Yâr elinden zehir olsa içilir<br /> Bu dünyada başa gelen çekilir<br /> Beni şâd et Şâdiye başın için<br /><br />(Âh) Nerede o mis gibi leylaklar<br /> Sararıp solmak üzre yapraklar<br /> Bana mesken olunca topraklar<br /> Beni yâd et Şâdiye başın için<br /><br />Bana mesken olunca topraklar<br /> Beni yâd et güzelim başın için<br /><br />şâd : neşeli, sevinçli, huzurlu, mutlu<br /> kânî : inanmış, kanmış, ikna olmuş; elindekiyle yetinen, fazlasını istemeyen<br /> mânî : engel<br /> müştâk : özleyen, özlenmiş olan<br /> telâki : birleşme, kavuşma<br /> firâk : birbirini seven iki kişinin ayrı düşmesi, birbirinden ayrılması; üzüntü, sıkıntı, mahzunluk<br /> mesken : oturulan, ikamet edilen yer; ikametgâh<br /> yâd etmek : anmak, anımsamak<br /><br />- 22/03/2010 PAZARTESİ -
