BİR GÜN ANLARSIN <br />Uykuların kaçar geceleri, bir türlü sabah olmayı bilmez. <br />Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya, <br />Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında <br />Ne çarşaf halden anlar ne yastık. <br />Girmez pencerelerden beklediğin o aydınlık. <br />Onun unutamadığın hayali, <br />Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine. <br />Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın. <br />Sevmek ne imiş bir gün anlarsın. <br /><br />Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu. <br />Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin. <br />Gün gelir de sesini bir kerecik duyabilmek için, <br />Vurursun başını soğuk taş duvarlara. <br />Büyür gitgide incinmişliğin kırılmışlığın. <br />Duyarsın, <br />Ta derinden acısını, çaresiz kalmışlığın. <br />Sevmek ne imiş bir gün anlarsın. <br /><br />Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin. <br />Niçin yaratıldığını. <br />Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini. <br />Uzun uzun seyredersin aynalarda güzelliğini. <br />Boşuna geçip giden günlerine yanarsın. <br />Dolar gözlerin, için burkulur. <br />Sevmek ne imiş bir gün anlarsın. <br /><br />Bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların. <br />Sevilen gözlerin erişilmezliğini. <br />O hiç beklenmeyen saat geldi mi? <br />Düşer saçların önüne, ama bembeyaz. <br />Uzanır, gökyüzüne ellerin. <br />Ama çaresiz, <br />Ama yorgun, <br />Ama bitkin. <br />Bir zaman geçmiş günlerin hayaline dalarsın. <br />Sonra dizilir birbiri ardına gerçekler, acı. <br />Sevmek ne imiş bir gün anlarsın. <br /><br />Bir gün anlarsın hayal kurmayı; <br />Beklemeyi, ümit etmeyi. <br />Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir <br />Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi. <br />Lanet edersin yaşadığına... <br />Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın. <br />O zaman bir çiçek büyür kabrimde, kendiliğinden. <br />Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın.
