Bakü'yü gezerken duvarlarda, elektrik direklerinde "kiraye çadır" diye ilanlar görürsünüz. Bunun anlamı şudur. Bazı ailelerde birisi öldüğünde taziye için günlerce eve ziyarete gelinmiyor. Onun yerine bir/birkaç kez evin önünde, yer yoksa en yakınında toplanılıyor. Bunun için de yer varsa kaldırıma kiralık çadır kuruluyor. Kaldırıma sığmazsa çadır sokağa taşıyor, gerekirse sokağı bile kapatıyor. Çadırı kuranlar catering yani yemek ve içecek de getiriyorlar. Geleneksel olarak 3, 7 ve 40. gün olması gereken taziye günleri, çadırın kurulduğu yerin uygunluğuna bağlı olarak cenazenin 1. ila 7. günü arası oluyor. Yer müsaitse 7 gün, sokak tamamen kapatıldıysa ya da maddi imkanlara bağlı olarak 1-2-3 gün sürüyor. Arada molla (hoca) iyi para (700 Manat) karşılığında gelip dua okuyor. Zira Azerbaycanlıların çoğu dua olarak okunan Kur'an ayetlerini bilmiyor. Mollaların geçmişi Hanlıklar dönemine dayanıyor. O dönemde güçlenmişler. Dualar haremlik, selamlık yapılıyor. Biri bitince öteki başlıyor. Çadıra gelenlerin cenaze sahibi yani çadırı kurdurana 20-30 Manat vermesi adetten. Varlıklı aileler ise çadır kurdurmuyor, taziyeye gelmek isteyenleri topluca lokantaya davet ediyor ve davetlilere masraflar bana ait siz hiç bir şey vermeyin diyor. Böyle bir şey denmediği takdirde taziye için restorana gidenler adam başı 50 Manat ödüyorlar. Bazıları taziyeyi Bakü mezarlığının yanındaki taziye binasında yapıyor. Buraya gelenler çıkarken 20-30 Manat yardım yapıyor. Burada da ikramın ortalama yüzde 80 i yenmiyor. <br />Bunun yanında yakın akraba ve samimi ahbapların ev taziye ziyaretleri de hiç yapılmıyor değil. Kimi ev sahipleri taziyeye bu şekilde gelenlerin elleri boş gelmesini hoş karşılamıyor. http://bpakman.wordpress.com/dunya/baku-2010-fotograflar/bakude-yasam/
